17 september
Ernst was vergeten dat hij de camper weer van deze plek terug moest zien te krijgen op de weg. Hij had dan ook uitstekend geslapen. Om kwart over zeven wordt een poging gewaagd om de camper uit zijn benarde positie te manoeuvreren en dat lukte. We rijden naar het sanistation wat aan de buitenkant van de camping is geplaatst. Hier wordt geloosd en vers water ingenomen. Terwijl Ernst geconcentreerd bezig is met dit karwij wordt hij opgeschrikt door een hevig gebulk van een Elk.
De Elk ligt 12 meter van hem vandaan in het gras en Ernst had hem niet opgemerkt. Dat was schrikken en mooie foto's maken. Wel wordt het karwij met de nodige voorzichtigheid afgemaakt want het is bronstijd en dan zijn deze beesten redelijk onberekenbaar. Onderweg naar Jasper steekt een coyote over. Bij de Maligne Canyon maken we een wandeling langs en over de kloof. Het eerste deel daalde behoorlijk en de terugweg was vermoeiend. Op de route naar Maligne Lake zien we een mousse (eland) met 2 jongen. Verderop ligt de Medicine Lake. Die valt in de herfst droog.
Een onderaards gangenstelsel brengt het water 17km verder een kloof in. In het voorjaar loopt het meer weer vol. Heel bijzonder. Bij Maligne Lake zijn Co en Ernst aan de wandel om vogels te spotten. Dan zien ze een White tail deer, een hert met een witte staart aan een wit kontje. Tijdens een wandeling langs de oevers van Maligne Lake zien we een aantal eenden die luisteren naar de naam White Winged Scoter. Op de terugweg kijken we op prachtige bergen en ontmoeten we vanuit de auto een zwarte beer die in de berm rondscharrelt met 2 jongen. We zoeken een andere camping en 15 km voor Hinton vinden we een campground aan het White Horse Lake. We hebben daar een prachtige plek aan de oever van het meer. Zonder voorzieningen, behalve een primitief toilet.
Na het eten wandelen we in een uur het hele meer rond. We kijken terug op een mooie dag met wisselend weer. Ook leek het vandaag wel dierendag.
18 september
We zijn vroeg op en Co ontdekt de eerste vogels aan het White Horse Lake.
De zonsopgang geeft het landschap een betoverende gloed. Aan de oever van het meer ligt een forse moosse te herkauwen. Over het meer vliegt een Osprey. De havik ging verderop hoog in een boom zitten. Met mijn toestel (30x optisch zoom) was de Osprey te fotograferen en later goed te herkennen. In het meer zwemt een Common Loon (eend). In de verte huilt een wolf. In een boom zit een Gray Jay. Het is een prachtig cadeautje van de natuur voor onze 43ste trouwdag. We rijden terug naar Jasper om opnieuw te tanken. Joke komt in een drankwinkel terecht en koopt een fles Metaxa voor mij. Onderweg zien we nog moeder Elk met haar kind die rustig staan te grazen op een smalle strook grond tussen een drukke weg en de spoorlijn. We gaan door naar de Althabasca Falls. Een mooie waterval en een behoorlijk mooi aangelegd pad om te bewandelen. De eekhoorntjes doen hun best om het publiek te vermaken. We rijden verder over de Icefields Parkway en de temperatuur past zich onmiddellijk aan door stevig te dalen. Onderweg bekijken we nog de Sunwapta Falls die minder spectaculair zijn. Naarmate de weg verder stijgt daalt de temperatuur. We worden omgeven door prachtige bergen en diverse gletsjers. Deze weg door Canada schijnt de mooiste weg ter wereld te zijn. Geen idee of dat waar is maar mooi is hij wel. Tegenover de gletsjers is een parkeerplaats waar tegen campingtarief overnacht kan worden. Je staat er niet beschut. Veel campers maken er gebruik van, wij dus niet. We rijden een paar kilometer verder en vinden een campground voor dezelfde prijs en beter beschut. Koud blijft het wel. Na enige tijd krijgen we een lichte sneeuwbui. Precies als 2 jaar geleden in de Rocky Mountains in Amerika. Daar waren we eveneens op 18 september en kregen toen ook voor het eerst een kleine sneeuwbui.
Bekijk alle fotoboeken
