19 september
We zijn om kwart over zes op en het is donker. We gaan aan de slag met het ochtendritueel en naarmate het lichter wordt ontdekt Joke als eerste dat er buiten een pak sneeuw ligt van 8 centimeter. Bij het sanistation bleek de waterkraan bevroren en lag de afvoer voor het vuile water onder een dik pak sneeuw. Met een ketel heet water werd de watertoevoer ontdooit zodat we vers water konden innemen. Ook de afvoerpijp voor het vuile water werd gevonden dus we konden ook lozen. De weg was nog niet geruimd maar met 35 km per uur wel berijdbaar. Kwestie van niet remmen. Na verloop van een aantal kilometers werd de weg steeds beter totdat we een gebied bereikten waar het niet had gesneeuwd. Koffiepauze en daarna werd deze prachtige route weer vervolgd. We zien prachtige berglandschappen met soms een gletsjer afgewisseld door meren, soms drooggevallen rivieren, toendra's en bossen. Dieren lieten zich niet zien met uitzondering van een Spruce Grouse. Nadat zich de Mosquito Creek met een campground aandiende besloten we tot inspectie. De campground lag prachtig gelegen en we staan er nu aan de oever van een riviertje met enkele stroomversnellingen. Uit de wind en volop in de zon is het zelfs warm te noemen. We beginnen hier aan een wandeling langs de oever van het riviertje. Het pad wordt steeds ruiger en er is geen dier, ook geen vogeltje te bekennen. We zijn na 3 kwartier terug. Joke en Ernst namen er hun gemak van met lekker lezen in de zon. Grada en Co stellen hogere wandeleisen en gaan samen nog anderhalf uur op pad. Bij de borrelpraatjes besloten Grada en Joke in gezamenlijk overleg de route enigszins aan te passen. De vlekkeloze uitvoering van de plannen is zoals gebruikelijk aan de mannen toevertrouwd. En terecht. Morgen gaan we het Yoho Nationaal Park bekijken.
20 september
Het vriest. De waterkraan van de camping is bevroren. We hebben genoeg aan boord en alles werkt.
De lucht is helder blauw en dat betekent waarschijnlijk mooi weer. We rijden naar het Yoho National Park . In Field gaan we naar een visitorcenter en proberen wij internet te bemachtigen. Helaas lukt dat niet. Ook wordt een piepklein winkeltje annex kroeg gevonden. Joke koopt er het laatste brood. Het is duidelijk dat een grotere zaak moet worden gevonden voor de resterende inkopen. We rijden naar Emerald Lake om een rondje van ruim 2 uur rond het meer te wandelen. Er zijn wat vogels en wel 3 eenden in het water. De trail loopt rond one of the most beautiful lakes in the Canadian Rockies. Daar valt niets meer aan toe te voegen. De tocht is uiteindelijk wel wat vermoeiend voor Ernst en Joke. We rijden naar Natural Bridge waar we de lunch gebruiken. Dan nog naar de Takakkaw falls. We rijden bergop door een prachtige natuur. Aan het begin van de klim staat een bord dat je de bocht niet in 1 keer kan maken als het voertuig langer dan 7 meter is. En dat klopt. We moeten 1 keer steken voor we de bocht om zijn. Nadat we parkeren lopen we een stukje naar de waterval. Volgens een brochure is deze waterval de meest spectaculaire waterval van de Canadese Rockies. En inderdaad, er viel water naar beneden over een afstand van wel 1 kilometer. Na bezichtiging van al dat water gaan we weer van de berg af. Ook nu weer 1 keer steken en we kunnen de tocht vervolgen naar de Monarch Campground. Het weer is prachtig en we hebben vandaag te maken met een temperatuurverschil van 25 graden binnen een dag. Ook hier slaan we ons dapper door heen.
Bekijk alle fotoboeken
