21 september
We rijden naar Lake Louise en de dames gaan daar boodschappen doen. Gewapend met een boodschappenlijst betreden ze de winkel en met bijna lege karretjes staan ze bij de kassa af te rekenen. Het is er allemaal zo duur dat het op je lachspieren gaat werken. Joke komt uiteindelijk naar de camper met een brood en 2 bananen voor 10,33CAD. We proberen hier te e-mailen maar dat mislukt. We rijden vervolgens naar het meer Lake Louise en besluiten een trail van 4,1 km te wandelen naar een theehuis dat hoog in de bergen bij Lake Agnes staat. Daar kunnen we dan even bijkomen komen van de wandeling er naar toe. Ernst had geen idee waaraan hij was begonnen. Het bleek de steilste wandeling te zijn die Joke en Ernst ooit hadden gemaakt. De wandeling ging over een onverhard pad. De eerste 100 meter vielen nog mee, zelfs voor ongeoefende klimmers met weinig conditie. Na een uur klimmen vroegen we ons af waar we mee bezig zijn. Maar ja, als je al zo lang had geklommen ga je niet meer terug, dachten wij. Foute gedachte. Maar goed, dat wisten we toen nog niet. We worstelen ons een volgend uur naar boven en de weg wordt kronkeliger en nog steiler. Als dit nu vakantie is blijven we echt vaker thuis. Gelukkig hield het pad nu zo ongeveer op, het veranderde in een soort royaal geitenpad vol stenen en boomwortels. Na de achterliggende vermoeienissen zit je hier echt niet op te wachten. Maar na nog drie kwartier dapper strijden kwamen we bij het theehuis aan.
We kregen applaus van Grada en Co en dat scheelde 10% van de vermoeienis. Blijft er nog wel 90% over en dat is heel veel. We besluiten op de terugweg doping te gebruiken en bestellen voor ieder een kop warme chocolademelk. En dat hielp want binnen 2 uur dalen waren we weer terug bij de camper. Grada en CO hebben een berenconditie en dat is mooi meegenomen hier in Canada met zijn vele beren. Zij hadden het een aardige wandeling gevonden.
Na de lunch in de camper rijden we naar Kootenay National Park en stoppen bij de Marble Canyon.
Het bevond zich in een gebied waar in 2003 een enorme bosbrand is geweest (50km)en dat is nog heel goed te merken. We vervolgen onze weg vele kilometers lang langs verbrand bos. Uiteindelijk komen we van het National Park in het Dry Gulch Provincial Park terecht waar een campground is.
We hebben hier seniortarief en mogen dan ook voor de helft van de prijs staan. Er is nog een kleine discussie omdat voor Senior de letters BC staan. Dat zou volgens sommigen betekenen dat het seniortarief uitsluitend geld voor senioren uit Brits Columbia. Kan niet,zou discriminatie zijn van alle andere senioren.