25 september
We hebben uitgeslapen omdat we hier nog een dagje willen blijven. Helaas, helaas het regent.
Gezien de kwaliteit van het wegdek kan dat een probleem worden. Joke doet navraag bij onze enige andere buren (de forellengevers) en zij vertellen dat de vooruitzichten tot woensdag 70% regen is.
Ook vertellen ze dat bij slecht weer het wild naar het meer komt zodat we een zekere kans hebben groot wild te zien. Omdat ook deze mensen vandaag vertrokken durven we het niet aan om de terugweg te rijden na veel regen. Daarvoor vonden we het wegdek toch te slecht. Dus ook wij zijn vertrokken. Onderweg op de gravelweg zien we een Bald Eagle in een boom die ons uitzwaait. We hebben er enige foto's van kunnen maken. Uiteindelijk komen we in Shelter Bay aan en nemen de (gratis)boot naar Galena. In Nakusp kunnen we nog wat boodschappen doen waarna we een plekje zoeken voor de komende overnachting. Dit vinden we bij Box Lake. Er is daar een redelijk stevige gravelweg van 2 km die ons aan de rand van dit meer brengt. Er staat verder niemand. Ernst sukkelt nog steeds met zijn keel maar knapt aardig op van een stevige borrel.
26 september
Het is droog en we vertrekken altijd s'morgens vroeg omdat het dan nog rustig is en de meeste kans om wild te zien. Mooie theorie maar klopt niet. We zien op een enkele uitzondering na heel weinig dieren in de vroege ochtend. Maar ongemerkt leg je zo wel afstanden af en staan we meestal vroeg in de middag al op een leuke plek. En de ritten blijven mooi. De campgrounds die wij zoeken zijn meestal goed verstopt. Nauwelijks of geen aanwijzing dat er een campground is en ook de weg er naar toe is vaak van bedroevend niveau. Er staan dan ook nauwelijks mensen en de voorzieningen zijn zeer beperkt. Een bank, een toilet van wisselende kwaliteit en soms een vuurpot. Water ontbreekt meestal. Maar de ligging is heel vaak fantastisch. Vandaag gaat het via New Denver naar Kaslo. Onderweg zien we 3 wilde kalkoenen. In Kalko geprobeerd te internetten, maar helaas. Ter herinnering aan Canada slagen we er in een berenbelletje te kopen. Echt iets voor een buitenlander, want ik ben bang dat hier geen enkele beer van op de vlucht gaat. Maar het idee er achter is wel aardig. In Balfour zijn we 5 minuten te laat voor de boot. Tijdens het wachten naar Jeroen gebeld. Die nam niet op dus daarna Micha gebeld. De bootreis duurde 35 minuten en men zegt dat het de langste gratis bootreis ter wereld is. Terwijl we de boot verlaten regent het behoorlijk. Dat lijkt bij onze bootreizen te horen. We komen terecht op een campground in Lockhart Creek Park. Een kleine camping zonder faciliteiten, ook geen water, maar kost wel 21 CAD. Hopelijk hebben we morgen beter weer en een beter plekje.