17 oktober
We hadden besloten hier nog een dag te blijven en slapen uit. Vannacht was het behoorlijk koud met een heldere sterrenhemel. Om half tien in de ochtend zitten we buiten rond ons kampvuur koffie te drinken. We gaan een rondje om het Alleyne Lake maken. We vertrekken en na 100 meter begeeft Joke zich naar de rand van het meer om aan de waterlijn te lopen. Plotseling zakt ze tot haar knieën in het zand weg. Het blijkt drijfzand te zijn en zelfstandig lukt het haar niet om er uit te komen. Co en ik hebben haar er vervolgens voorzichtig uit getrokken. Het zand leek hier wel cement en Joke zat er vol mee. Snel terug naar de camper om zich voor de camper om te kleden. We hielpen haar gedrieën met schoonpoetsen van schoenen en kleding en Joke werd weer opgekalefaterd. We besluiten opnieuw te gaan wandelen maar Joke weigert langs hetzelfde meer te gaan lopen. De schrik zat er goed in.
We besluiten dan met ons vieren opnieuw rond het Kentuky Lake te wandelen.
Op weg naar het Kentucky Lake staan de stieren ons aan te staren. Ze staan niet achter een hek maar zwerven vrij over de camping. Het zijn grote,logge en goedaardige beesten, hopen wij. Rond het meer is er weinig te beleven. Bijna aan het einde van het meer zien Joke en Grada een Common Loon (eend/duiker) en Co en ik nemen de tijd om er een paar foto's van te maken. Terwijl we zo bezig zijn zien we plotseling een bever zwemmen. Ook hiervan konden 2 foto's worden genomen.
Terug bij de camper was het de beurt aan de kleding om goed gereinigd te worden. Gelukkig is het vanmiddag warm weer geworden, nog warmer dan gisteren. Verder lezen we wat bij de camper en krijgen ter plaatse bezoek van diverse vogels en eekhorentjes, een grote reiger en drie stieren. Nadat ik een woordje met de stieren had gewisseld waren ze bereid om een kleine omweg langs het strand te maken zodat onze campers onbeschadigd konden blijven staan. Na het eten drinken we gezamenlijk nog wat bij het kampvuur. Het is dan erg donker en ik had mijn voeten dicht bij het vuur gehouden om warme voeten te houden. Te dicht bij, want de neuzen van mijn schoenen begonnen te smelten. Gelukkig bleef het daarbij omdat Co het tijdig had geroken. Zelf ben ik verkouden zodat de kans groot was dat ik het eerder gevoeld dan geroken had. De drank is op en de kou neemt toe. We gaan weer naar onze heerlijke koude camper en zullen deze plek morgen met enige weemoed weer verlaten.