20 oktober
Het regent en het is niet koud. We vertrekken om 8.15 uur op weg naar de Adams River. Een bijzondere rivier omdat hier elk jaar in oktober de zalmen komen, rood worden, kuit schieten en vervolgens dood gaan. De weg er naar toe gaat over een geasfalteerde binnenweg die vervolgens kilometers lang over gaat in een onverharde weg om daarna weer in een geasfalteerde weg te eindigen. Via een bijzondere lange smalle houten brug moeten we de rivier over. Eerst gaan we aan de zijkant van de brug staan om een foto van deze brug te maken. We bemerken al snel dat hier veel roofvogels zijn. Op een boom aan de overzijde van de rivier zitten 3 bald eagles op dezelfde tak.
Verderop staat aan ieder kant van een omgevallen boomstam een bald eagle parmantig te wezen.
In een andere boom zit een roofvogel en een bald eagle.
Ook hebben we 2 verschillende spechten gezien. We zijn hier zo druk bezig met vogels spotten en fotograferen dat we ons hier wel de rest van de dag kunnen vermaken. Dat is niet de bedoeling, dus besluiten we door te rijden naar de Adams River, anders missen we vandaag nog de zalmen. Ook onderweg zien we nog vele roofvogels. Uiteindelijk bereiken we de parkeerplaats bij de Adams River en volgen een trail langs de rivier. We zien langs de zijkanten van de stevig stromende rivier honderden meest rode zalmen zwemmen. Met veel geplons wordt er op elkaar gejaagd en bevrucht. Een fascinerend schouwspel. Deze zalmen trekken in de wijde omgeving roofvogels, meeuwen en beren aan. In deze streek wemelt het van de beren, meestal zwarte beren maar ook een enkele grizzly laat zich hier wel zien. Helaas hebben wij vandaag geen beer gezien. De campers hebben voortdurend dorst maar duwen is een onmogelijke opgave voor deze wagens van 5500kg. Dus op de terugweg tanken we opnieuw benzine en gas. Onderweg naar de campground zien we een roofvogel op een paal langs de kant van de weg zitten. Ik maak wat foto's en daarna doet Joke haar best om de roofvogel weg te jagen zodat ik de vogel in vrije vlucht kan fotograferen. Joke laat de camper toeteren en slaat met de autodeur.
Niets helpt, arrogant en uitdagend keek hij ons aan. Toen we het opgaven besloot hij weg te vliegen naar een andere paal. Nog net op tijd heb ik alsnog een foto kunnen maken. Om half vier zijn we weer op de campground van Paul Lake. We staan op dezelfde plek als gisteren. Joke en Grada gaan nog even aan de wandel, Co gaat hardlopen en ik maak voorbereidingen voor de laatste verslagen en foto's.
Het was opnieuw een leuke dag.